برچسب ها : هنر فراموش شده

کوب بافی هنری با قدمت هفت هزار ساله است که از قدیم الایام به دلیل فراوانی مواد اولیه آن در مازندران، هنرمندان شاخص و بسیاری را به خود دیده است. هنری تلفیقی که با داشته‌های اندکی به نام گاله که از ساقه‌های نی موجود در آب بندان‌های مازندران تهیه، بافته و تولید می‌شود. با تغییر کاربری بیشتر آب بندان‌های استان برای پرورش آبزیان و حتی افزایش مصرف سموم و نهاده‌های کشاورزی، تولید و تامین گاله برای بافندگان کوب بسیار سخت شد تا جایی که بسیاری از هنرمندان این رشته حرفه و میراث پدری خود را کنار گذاشتند. در چند سال اخیر فعالیت‌های بسیاری برای احیای صنایع دستی بومی مازندران انجام شد، کوب هم یکی از پنج رشته صنایع دستی بومی مازندران است که اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران توانست با شناسایی استادان و بازماندگان این هنرها، آموزش در محیط‌های دانشگاهی و مدارس و همچنین تأمین تمام یا بخشی از مواد اولیه، آن را از انقراض و فراموشی نجات دهد. با حمایت‌های اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران، آقای حسین زاده هنرمند کوب باف روستای الله رودبار بابل توانست نشان اصالت ملی هنر کوب بافی را دریافت و آن را احیا کند. کوب از قدیم الایام تاکنون با عرض ۹۰ سانتی متر و طول‌های مختلف روی دار کوب بافی که روی زمین کاشته می‌شود تهیه و از آن به عنوان زیراندازی برای جذب رطوبت استفاده می‌شود. عمر بیش از نیم قرن هم از دیگر ویژگی‌های کوب است. حالا امید می‌رود این زیبای هفت هزار ساله همچنان بماند و هزار‌ها سال دیگر را به خود ببیند.

2 هنر منسوخ شده صنایع دستی در استان زنجان احیا می شود.

زهرا علیخانی فعال و کار آفرین صنایع دستی چند سالی است که با فراگیری فنون کرباس بافی از مادر خود در احیای این هنر فراموش شده گام برداشته است.